Bazi sabahlar var ki cami aciyorum iceriyi dolduran hava ; 80lerden kalma bir kis sabahi kokuyor.. annem sarmis sarmalamis beni koymus kapinin onune... Tekin Abi'yi bekliyorum servis sofurumu...oyle kat kat giydirmis annem usumeyeyim diye servise binerken zorlaniyorum...2 . siniftayim ve serviste orta sirada oturuyorum.. oyle demisler sene basinda... 5. siniflar en arkada oturuyor... Emre var cok yaramaz.. cami acip asagiya sarkiyor... Tekin Abi kiziyor.. ama bir sey demiyor yine de...SImSIkI tutuyorum onumdeki koltugun demirini...tirnaklarimi yemeye basladigim zamanlar ... seytan tirnaklarim cikmis,soguktan donmus ellerim pembe pembe...'ohh be yetistim' diyorum kendi kendime.. halbuki hic kacirmamisim ben servisi, hic gec bile kalmamisim... daha o zamanlardan gelmis oturmus icime biraz korku, biraz tedirginlik... neye karsi belli degil...

Bu sabah hava yine beni  80lerden kalma bir yaz gunune goturdu... Kisirkaya'da yazlik evimizdeymisiz... annem, ablam , 2 abim, ciciannem ve ben... sabah 8:30.. erkenden kalkmisim... herkes uyuyor... dalga var mi diye denize bakacagim.. malum Karadeniz bu...balkondaki beyaz demir sandalyeyi korkulugun kenarina cekiyorum... sarmasiklarin arasindan denizi gorucem... ciciannem sardirdi bu sarmasiklari... karsi komsu Emine Teyze hep bizi gozluyormus..' Lokmalarimizi sayiyor valla Semra...' diyor ciciannem anneme. Deniz berrak...dalga hic yok... yine bir telas aliyor beni "ama ya biz denize gidene kadar dalgalar gelirse.. boyle kalmazsa ruzgar cikarsa..." Annem 'bir sey olmaz kizim.. gideriz kahvaltidan sonra hele bir toparlanalim' diyor. Benim gorevim ekmekleri almak.. her sabah 7 ekmek...ciciannem plaja goturecegimiz domates ve beyaz peynirli sandwichleri yapacak...kenarlari yesil cizgili adidas sortum...gunesten solmus t shirtum...ayagima 2 numara buyuk terliklerim...bahce kapisindan cikiyorum... Emine Teyze camda...' Eliiiffff.. nereye?'     'Bakkala Emine Teyze...' ' Ha iyi tamam hadi git de gel'... Kizlar kahvenin onunden gecmez demis ciciannem, arka yollardan bakkala gidiyorum...ekmek kamyonu bakkalin onunde... bakkal teyze sicak sicak 7 ekmek veriyor... plastik posete bugu yapiyor ekmeklerin buhari...

Bazi gunler havanin kokusu, gunesin parlakligi, bulutlarin sekli oyle tanidik geliyor ki... sanki metroda gordugum tanidigimi bildigim ama bir turlu cikaramadigim o gobekli cocuk gibi...sonradan aklima gelmisti bizim lisenin en yakisiklilarindandi.

Bugun de o gunlerden biriydi havayla soyle bir selamlastik...Bugun 11 Aralik 2009 ama aslinda bugun ayni zamanda Temmuz 1987...

Elif